آیا تا به حال متوجه شده اید که سبک برخی از افراد در یک دوره خاص چقدر گیر کرده است؟
من یکی از دوستداران دکوراسیون داخلیم را یادآوری می کنم که یک خانه دوست دوسویه را به همان شیوه ای که چندین دهه پیش بود توصیف می کند. این به معنای به عنوان یک تعریف نیست و من خودم را یادآوری کردم که هرگز به آن متهم نشویم.
من برای تغییر پذیری باز می مانم تا اطمینان حاصل شود که هرگز در یک سبک قابل تعریف از فضای داخلی گیر نمی شود.
هنگامی که به ایجاد یک خانه می آید، معتقدم که ما به طور طبیعی در حال پیشرفت در خانه هایمان هستیم. اکثر ما زندگی مستقل را به عنوان دانشجویان با تشک بر روی زمین و یک جعبه شیر برای میز کنار گذاشتیم.
در مورد من، اکثریت لوازم من در سالهای اولیه من، یا با وسایل نقلیه گاراژ و یا موسسات خیریه، به فروش می رسد. در حالی که من هنوز از تماشای گنجینه ها در قیمت های اپرا لذت می برم، طعم و مزه من بالغ شده است، اما من نیز از هر گونه نگاه به افراطی اجتناب می کنم.
هیچ وقت بیشتر از اینکه در یک دوران گیر بیفتد وجود دارد. من در بعضی از دوستان و اقوام مسن ترم، بعد از یک نقطه مشخص، تغییرات کوچکی در سبک خانه شان داشتم، حتی اگر آنها حرکت کنند. به عنوان مثال، توسان به من نگاه می کند در اوایل دهه 1980 فریاد می زند. سپس مینیمالیسم سرد با لبه های سخت است که صدای سال 1990 را منتشر می کند - و نه به نحوی خوب.
من آموختهام که تنها عناصری را که واقعا به آن علاقه دارم، درک کنم. این تضمین می کند که شما به طور کامل به یک سبک منحصر به فرد از داخل منزل نمی روید. نگاهی به اطراف خانه من، قطعه ای از محصول و معاصر وجود دارد که از سال ها دوست دارم. اما مهمتر از همه، من نمی تونم جایگزین هر کدام از این قطعات با کیفیت بهتر با سالها ادامه داشته باشم. یکی از هدایای بالغ، شما یک چشم بیشتر تصحیح شده و اعتماد به نفس بیشتری در ایجاد سبک خود دارید.